Zwanger worden wordt een obsessie - Zwangerschapsforum

Het er continue mee bezig zijn herken ik wel. Dat had ik ook voor het uiteindelijk gelukt was. Maar ik was wel iets langer bezig als jij, namelijk 4 jaar. Probeer het echt los te laten, ookal kan het je niet snel genoeg gaan 6 maanden is nog niet zo heel lang. Ga leuke dingen doen met je man. Probeer op de vruchtbare dagen te vrijen maar maak er geen moetje van. Sex moer wel leuk blijven anders komt je relatie ook onder druk te staan.

Hallo
ik herken het wel een beetje. Mijn eerste zwangerschap heb ik anderhalf jaar op moeten wachten. Uiteindelijk mbv het ziekenhuis gelukt. Tweede Was in  1x raak en ook de derde liet weer op zich wachten. De afspraak in het ziekenhuis stond alweer gepland. Zelf aan de slag gegaan met ovulatie testen en bleken We het op de verkeerde momenten te doen.... Dus vlak voor de zh afspraak toch positief getest.
het Is wel heel belangrijk dat jij en je vriend op een lijn zitten..Dus wanneer je vruchtbaar bent moet hij niet ineens geen zin hebben... mischien kunnen jullie daar iig afspraken over maken? Verder Is het idd een kwestie van geduld hebben. Gezond leven en hoop houden. Succes ermee

Ja ik probeer het echt van me af te zetten. Het werd op een gegeven moment echt een moetje maar na een hoop tranen en praten willen we allebei geen moetje. Afgelopen dagen heerlijk van elkaar genoten zonder het gevoel te hebben dat het moest. Gelukkig heb ik aankomende 2 weken lange dagen op het werk en de feestdagen voor de deur wat hopelijk voor wat afleiding zorgt. Rond oud en nieuw mijn nod. Hoe hebben jullie voor afleiding gezorgd? Kan me voorstellen dat dat op een gegeven moment wel lastig wordt. 

Dat is het op een bepaald moment ook wel. Vooral voor mij. Dat zal wel vrouw eigen zijn denk ik. Ik heb toen idd veel afleiding gezocht in werk, leuke dingen doen met vriend of juist met vriendinnen. Maar zodra de vruchtbare periode dan geweest was dan ging ik toch op elk lichamelijke verandering Letten. Ik meende ook werkelijk iedere keer dat ik zwanger Was. En toch.... op het moment dat ik écht zwanger Was waren die lichamelijke veranderingen zoveel duidelijker dan die maanden ervoor.... het is en blijft gewoon lastig om er steeds ontspannen mee om te gaan

Lastig om die eersteeds symptomen goed te omschrijven... ik had bijv ineens hele droge handen die ook helemaal schilferen. Mn tepels veranderden. Een bepaald weeig gevoel... Maar het Was ook echt een gevoel van binnen dat ik de keren ervoor niet had.
Ja en nu idd de laatste loodjes. 37 weken nu dus het mag komen. We verwachten een meisje! ????

Aaah wat leuk meid! Voel je je goed verder? Zou je daarna nog een kleintje willen? Dit is je 3e als ik goed gelezen heb toch?

Hahaha..... ik sluit niks uit.... maar ben inmiddels 36.... en met het dochtertje van mn vriend er nog bij zijn We 1x in de 2 weken wel al met 4 kinderen.... 
Deze eerst maar es op de wereld zetten. 
Hoe is het vandaag met jouw zgn kwaaltjes? Iets anders dan anders?

Nou ja wel een gezellige boel toch. Ik heb nergens last van. En probeer me eigenlijk niet teveel te focussen op kwaaltjes. Heb 2x gehad dat ik van alles voelde en echt dacht dat het raak was. De klap dat het toch niet raak is is dan zo groot. Deze maand ben ik heel druk op het werk en zijn we weg met de feestdagen. Ook tussendoor nog verjaardagen etc dus dat is helemaal goed voor mij. Zo probeer ik dit jaar ook af te sluiten. Wel heb ik natuurlijk momenten dat ik er wel aan denk hoor.  Vanavond ben ik alleen. Kom net terug van werk en ga naar de wc, hele slip nat en witte afscheiding. Ja dat kan natuurlijk van alles zijn dus haal daar geen hoop uit. 

Hi D. Ik herken wel een beetje dat ik net als jij er veel mee bezig ben. Gebruik ovulatie testen en heb aangegeven aan mijn man, dat dit ervoor zorgt day we wellicht 1 a 2 keer iets geplander "moeten" genieten en daar omheen lekker kunnen doen en laten wat we willen. 
Mijn man zegt ook vaak... komt wel en rustig aan. Ik ben vooral ermee bezig wanneer de eisprong nog moet komen. Daarna is het 14 dagen afwachten en heb je er geen invloed meer op

Wat ik heel lastig vond in die wachtperiode is het wel of niet drinken van bijv een wijntje.  Niet dat ik nu een of andere alcoholist ben ofzo.... maar tijdens een feestje of verjaardag zat ik daar wel es mee in de knoei. Mede omdat anderen niet wisten dat We bezig waren natuurlijk. Kon het gelukkig altijd wel zo regelen dat ik bob Was. Maar vorig jaar kerst bijv zat ik ook op het wacht bankje en heb toen toch wel enkele wijntjes gehad waar ik me later super schuldig over voelde. Gelukkig werd ik toen ongesteld! Hebben jullie dat nu ook?

Herkenbaar wel joltjeb! Ik drink liever niet en twijfel zelfs soms tijdens de 14 dagen wachten, of ik bijv wel carpaccio wil eten 

Hahaha dat had ik idd ook hoor! Ik bedacht me dan op voorhand.... stel ik blijk wel zwanger te zijn... Zou ik me dan schuldig voelen achteraf? Zodra het antwoord ja Was deed ik het dus niet. Hebben wel een tijd op deze zwangerschap moeten wachten dus wat dat betreft al heel veel dingen laten staan 

Oooohhh jaaa ik heb dat ook zo erg! Ik heb van de week cappacio gehad en met kerst gaan we dat ook eten terwijl ik op het wachtbankje zit!! Ik probeer ook elke keer bob te zijn en als ik er dan niet onderuit kom drink ik 2 3 wijntjes en dan stop ik! Haha! 

Maar anderzijds als je het niet weet eten andere vrouwen ook gewoon normaal en drinken soms ook nog wijn. Dus ben me ervan bewust maar soms kies ik toch gewoon waar ik zin in heb

Ja daarom,  heb je ook goed