Zwanger, alleen en nu??
Anoniempje (Gast) 21-03 om 22:02
Amai, hier wordt nogal beschuldigd... Ik denk niet dat mensen ervoor kiezen !!!! En chelesea.... Amai wat ben jij hard... Zou graag jou glazen bol willen hebben ... Amai, jij hebt nogal een gave om de toekomst te voorspellen en de rest allemaal te veroordelen.... Let goed OL wat je zegt meid... Het kan zich eens tegen jou keren!!! Eens kijken hoe jij je zou voelen als iedereen kou veroordeeld... Meiden veel sterkte en reacties zoals Chelsea trekken op niets!!? Is nog mooi gezegd ...!!!
Reageren
QuoteRadeloosje (Gast) 28-05 om 08:55
zjjn er dames die dus ervaringen hebben met het alleen meemaken van de zwangerschap en bevalling en hoe is het daarna me ze gegaan?
-staan ze weer terug in hun kracht?
-zijn er verwekkers omgeslagen en na de komst en het zien van de baby betrokken?
- hebben zij ruimte voor nieuwe liefdes in hun leven?
Ik ben erg benieuwd naar positieve uitkomsten ??
Miss (Gast) 30-05 om 14:07
Hallo Radeloosje
Natuurlijk zijn er ook positieve verhalen.
Toen ik zwanger was van mijn eerste zag mijn vriend dat totaal niet zitten,we hadden toen geen vaste stabiele relatie, was weinig betrokken bij de zwangerschap en is niet bij de bevalling geweest. Daarna heeft het nog anderhalf haar geduurd waarin hij wel met enige regelmaat langs kwam,voordat we in rustige vaarwater kwamen, het is ander half jaar lang veel investeren van mijn kant geweest, wat echt niet altijd makkelijk was, niet zo zeer voor een relatie tussen hem en mij, maar wel voor een band met zijn dochter, uiteindelijk is alles op zijn plaats gevallen, en zijn we samen gaan wonen en verwachten we in augustus onze derde.
Maarja, het hangt er natuurlijk heel erg vanaf wat de reden is waarom iemand niet betrokken is/wil zijn.
In ons geval was angst bij hem de grootste reden waarom het zo moeizaam verliep, en ik wil het er niet mee goed praten, maar ik kan het wel begrijpen.
Hij heeft ook hulp gehad om alles op een rijtje te krijgen.
Zo heeft ieder verhaal en persoon zijn eigen kanten, soms is het misschien beter om het los te laten dan dat het is om te blijven vechten.
Hoe is het bij jou?
Liefs
Anoniem (Gast) 21-06 om 07:15
mijn naam is JENNIFER SMITH, kan ik niet verbergen deze geweldige getuigenis dat in mijn leven plaatsvond. hoe een power profeet genaamd PROPHETOSULA hielp me om mijn liefde die mij verliet terwijl ik was zes maanden zwanger en ging op een vredesmissie in Syrië terug te brengen. We hebben allebei houden van elkaar en het was een schok voor me hoe hij echt brak mijn hart. Ik heb geprobeerd om hem te bellen en zijn beide lijnen werden verbroken. Ik heb geprobeerd om hem te bereiken op sociale netwerken, maar hij verwijderde mijn contactpersoon. Ik heb geprobeerd om zijn ouders te bereiken en ze vertelden me dat hun zoon zei dat hij niet van me houdt en wil niet om mij te zien en ze niet weten wat er mis is. Ik huilde en huilde elke dag, omdat ik erg veel van hem hield. Totdat ik bevallen en de baby was een jaar oud, kon ik niet mijn liefde terug te krijgen. Nogmaals, ik was in de war. Ik weet niet wat ik moet doen en ik heb ook verloor mijn baan en ik heb geen geld om te zorgen voor de baby. Ik was ongelukkig in het leven, dus ik riep tot mijn zus en vertelde haar mijn probleem en ze zei dat ze wist van een grote profeet die haar geholpen toen ze niet zwanger zou kunnen worden, gaf ze me de profeet e-mail en ik contact met hem en hij vertelde me dat hij me zal helpen, dat een vrouw een spreuk op mijn man en zei dat hij zal me helpen doorbreken van de betovering, zodat mijn man terug naar mij komen en hij zal mij voor altijd. Het was een grote verrassing voor mij dat alles wat hij zei kwam binnen 72 uur te passen. Mijn man kwam terug naar mij meteen en zei dat ik hem zou vergeven, nu zijn we vertrekken happily.am het verzenden van een zeer grote dank aan deze krachtige profeet Ik bid voor hem om te leven lang en meer van zijn prachtige werk te doen. Gelieve mijn vrienden die er zijn, als u enige vorm van probleem dat je te storen in het leven, moet je contact opnemen met deze krachtige PROPHET via zijn e-mail prophetosula94@gmail.com
AngelRinoa87 06-09 om 15:13
Ja dat kan zeker en zelfs met erkenning heb jij het gezag. Dus als moeder sta je heel sterk. Doe waar jij het beste bij voelt want uiteindelijk is het je kindje en als hij weinig interesse toont dam begrijp ik dat je er snel klaar mee bent. Alleen wil ik wel zeggen dat mannen vaak pas inzien hoe mooi een kindje is wanneer het eenmaal geboren is. Wij vrouwen voelen de liefde al tijdens de zwangerschap terwijl mannen pas die verliefdheid krijgen wanneer ze het kindje voor de eerste keer zien. Heel veel succes met je zwangerschap en ook nog gefeliciteerd.
Aafke (Gast) 25-01 om 11:44
Hoi allemaal,
Ik denk dat Ik me hier ook maar aan meld.vorl me zó alleen
.Ik heb 2 meiden van 11 en 9 en we hebben altijd een wens voor een 3e gehad.Lang getwijfeld en ongepland toch zwanger geraakt.Die liep uit op een miskraam.ik was ontroostbaar en voelde me in mijn verdriet ook alleen.Inmiddels ben ik opnieuw zwanger morgen 9 weken....maar voel me vreselijk....mijn vriend ex of hoe ik hem ook moet noemen is was na ziek te zijn geweest naar hier gekimen (we wonen appart) ik en de meiden hadden hem ongeveer 1 week niet gezien...dachten fijn we zien hem weer.maar het was de hel! Hij vloog uit zijn plaat om niks schreeuwde smeet spullen kapot trapte mijn kast kapot.gooide een manderijn rakelings langs mijn oudste dochter tegen de raam.Ik heb me opgesloten in de badkamer met mijn kids tot de politie kwam.Hij werd mee genomen.Is nu weer vrij en in zijn eigen stad.ik wilde zo graag een 3ee kindje met hem wij wilde dat en nu dit! Hij toont amper besef van zijn daden.sorry is nog niet eens gezegd....als ik al iets hoor zijn het verwijten en k opmerkingen.ik zou heel erg graag steun willen.....
Martin H. (Gast) 09-03 om 04:45
Beste vrouwen,
Alles eerst gefeliciteerd met nationale vrouwendag.????
Ik ben altijd bereid, in moeilijk situatie jullie helpen.
Maar dit dan voor vrouwen die echt probleem hebben of die zwanger zijn en hulpt nodig hebben.
Van gewoon hulp tot tijdelijke woontplaats.
Neem gerust contact op: doktervzwanger@hotmail.com
Groetjes
Martin H.
Vlinder (Gast) 13-03 om 17:54
Hey ik lees net jou berichtje..
Ik ben 15 weken en mijn vriend heeft me verlaten door een hevige ruzie laatst.
We hebben ook vaak ruzie gehad ervoren en toch samen de beslissing genomen om ervoor te gaan terwijl we op het begin twijfelde of dit wel een goed idee was. En toch gekozen om ouders te worden. Ik ben nu zelf uit aan het zoeken wat mij te doen en te wachten staat. Het is heel recent. Maar er kwam ook agressie bij kijken, ik kan niets of weinig verdragen. Denk dat het de hormonen zijn, alhoewel ik zelf al heel temperamentvol ben. Ik gooide met voorwerpen uit woede en hij gaf me rake klappen in het gezicht. Natuurlijk weet ik van mezelf dat dit niet door de beugel kan, alhoewel ik de schuld bij mezelf leg. Ik ben bang om alleen zwanger te zijn, ben opgegroeid in een familie van gescheiden ouders sinds een zeer jong leeftijd en laatste wat ik wou is dat mijn kindje hetzelfde zal meemaken wat nu blijkt dat het toch zo zal zijn. Ik heb het nog niet verteld aan mijn ouders, durf het niet. Ze hadden me hiervoor al gewaarschuwd. Ik probeer me sterk te houden maar binnenin ga ik dood van verdriet. Ik probeer de stress te negeren, is niet goed voor mij en zeker niet voor mijn baby!
Mijn ouders wonen niet dichtbij, ik kan niet intrekken bij mama noch papa omdat ik een vast werk heb in de hoofdstad. Heeft iemand hier ook toevallig ervaring mee? Hoe hebben jullie dit verwerkt en gehandeld? Raad altijd welkom!!
Voor diegene die het ondertussen gehaald hebben, waar is de moed vandaan gekomen? Hoe stellen jullie het nu?
Ik neem aan sterk zijn is de boodschap...
Groetjes
Mimi (Gast) 13-03 om 18:48
Ohoh....Wat kan ik dit allemaal niet begrijpen....terwijl ik zelf ook uit huis ben gezet door mijn toenmalige vriend...Al was ik niet zwanger.
Maar nu willen mijn vriend en ik graag een kindje en helaas zijn we ons kindje verloren vorige maand. Waar de 1 zo graag wil en moeite doet...Waar de ander er zo mee omgaat. Wat is er toch mis in de wereld soms.
Ik wil jullie allemaal heel veel sterkte wensen..Ik snap dat dit moeilijk is. Maar ik kan wel zeggen. Geniet van de wondertjes in jullie buik...zorg goed voor jezelf en de kleine.
Nu zal het er niet rozengeurig uitzien. Maar vertrouw in jezelf en dan komt het goed. Ik heb get grootste deel ook mijn zoon alleen opgevoed. En 2 keer alles kwijt. En het kwam toch goed. Geloof erin blijf positief en vecht. En vooral genieten.
Heel veel sterkte allemaal liefs van mij
anoniem (Gast) 20-10 om 10:55
ik ben 17 jaar en nu al 17 weken zwanger van mijn vriend we zijn bijna een jaar bij elkaar het kindje was niet gepland er ging wat fout tijdens de wisseling van anticonceptie ik woon al op mezelf maar heb heel veel stres door alles wat er gebeurt mijn vriend gaat elke week wel is weg en soms wel het hele weekend dan komt hij helemaal aangeschoten terug hij zegt dan van te voren als hij klaar is met werken ja ik zit nu in de bus naar je toe of kom er zo aan en dan meestal is hij niet meer te bereiken en word ik midden in de nacht gebelt met een slap excuus ja sorry had het ff nodig gebeurt niet meer of blijf dit weekend thuis en dan doet hij het vervolgens gwn weer ik vind het niet erg dat hij 1 keer in de week weg gaat we zijn best jong en wonen eigelijk samen dus het is ook niet goed om 24/7 op elkaars lip te zitten het gaat me er alleen om dat hij eerlijk moet zijn over dat hij weg gaat en als hij zegt ik kom er zo aan of ben bijna thuis dat ik dan niet uren op hem zit te wachten en dan belt hij met een dom excuus ja kom er zo aan en dan pas in de ochtend aankomen kakken
afspraken maken met hem lukt niet daar houd hij zich toch niet aan maar vind dit echt vreselijk wat hij me aandoet heb al veel stres en last van hormonen en dan doet hij dat ook nog is ik zit er zo doorheen en dit is al bijna een jaar zo dat hij dit doet ook al veel ruzie gehad en ook een paar keer uit geweest en dan dag erna weer aan omdat hij zegt dat hij gaat veranderen .......ik wil dit niet meer en het doet pijn zoveel pijn dat hij niet eerlijk is en hij me zo achterlaat en soms heel gemeen kan zijn ik wil het eigelijk uitmaken maar ik hou van hem en we krijgen een kind samen en als hij wel thuis is kunnen we samen lachen en hebben we het leuk om sommige ruzie na dan ....ik weet echt niet wat ik moet doen ik wil het uitmaken maar ook weer niet kan met niemand erover praten want die hebben hun mening gelijk klaar staan met je moet het uitmaken die begrijpen het niet
iemand tips ???
KomtGoed (Gast) 27-10 om 01:21
Hoi meiden,
5 Jaar geleden kwam ik er achter dat ik zwanger was, het was niet gepland en mijn vriend had het net uitgemaakt. Hoewel hij vond dat ik een abortus moest ondergaan, voelde dat voor mij niet goed en heb dit ook (gelukkig) niet gedaan. Ik ben niet voor of tegen abortussen, maar wel tegen abortus die door iemand anders dan de vrouw gekozen is.
Natuurlijk had ik mij ook een andere zwangerschap voorgesteld,als toekomstbeeld. De scenario's dat hij er niks van wou weten tot en met het nog een kans geven en weer terug naar niks van willen weten, hebben hier in de 9mnd zwangerschap allemaal de revue gepasseerd.
Uiteindelijk heb ik het zelf gedaan, ik ben zelf de zwangerschap 'doorgekomen', zelf de bevalling geflikt en daarna ook zelf de zorg voor de baby. En lieve meiden, als ik dat kon, kunnen jullie het zeker ook! Praat veel met vriendinnen/familie/ouders/collega's , zij kunnen je echt steunen. Want ja, soms is het even pittig, maar (wat je sowieso moet leren als er een baby aankomt):" het is maar een fase" de moeilijke momenten komen en gaan, echt, ze gaan weer.
MAAARRRRRRRRR als ik ergens spijt van heb, of denk wat ik anders had moeten doen, dan is dat toch wel om veel minder tijd aan de ex partner te besteden!! Er komt straks een baby aan, dat is allemaal al spannend genoeg! En bovendien hartstikke leuk (meestal 
) , richt je daar op, en laat die mannen lekker voor wat het is. Laat het negatieve los, en richt je op het moois wat komen gaat. Wat belangrijk is voor jullie, en zorg goed voor jezelf, geef jezelf wat extra aandacht. Lak je nagels, smeer een maskertje, je verdient het! Succes
Joyce2018 09-11 om 16:49
Wat erg wat ik allemaal lees????.
Ik heb zelf een rot relatie gehad met de vader van me 1e kind. We kregen vaak knallende ruzie tijdens me zwangerschap omdat ik er achter kwam dat hij vreemd ging. Zo naief als ik was, probeerde ik hem weer te vergeven want ook ik zat op een roze wolk waar een gezin in afgebeeld stond. Na een lange zwangerschap met onder andere bekkeninstabiliteit, ruzies en de eenzaamheid omdat hij nooit klaarstond voor mij ben ik met 7 mndn zwangerschap naar mijn moeder vertrokken omdat ik er achter kwam dat hij weer vreemd was gegaan. Ik kwam hier uit eindelijk na nog een paar keer proberen ( ja ik weet dat dat naief was) beter af zonder hem. Mijn dochter ziet hem helaas niet meer door zijn drank en drugs gebruik maar mijn huidige partner is als een vader voor hem en draagt ons op handen. Ik ben nu in verwachting van me 2e kindje.
Geloof me als ik zeg, je red het wel als je er alleen voor staat. Een moeder instinct laat je niet in de steek en als je eens onzeker bent praat er dan over mwt iemand die je vertrouwd.
Ik wil jullie allemaal heel veel succes wensen met jullie zwangerschap en denk er om, het blijft niet regenen.de zon komt ook voor jullie weer op!
Tijo 17-11 om 01:42
Ik ben een man van 26 en ben opgevoed door een alleenstaande moeder die ook is verlaten tijdens de zwangerschap. Nu ik wat ouder word, en inzie wie ik geworden ben, besef ik hoeveel respect ze verdient. Het is een thema dat mij veel bezig houdt. Momenteel ben ik een filmstudent en ik heb besloten om het verhaal duidelijk te maken door middel van een documentaire. Daarom zou ik in contact willen komen met een toekomstige (alleenstaande) moeder die het ziet zitten om haar ervaringen te delen. Als er behoefte is ben ik natuurlijk ook bereid mijn ervaringen als kind te delen. Misschien kan ik hiermee twijfels wegnemen en kun je positief verder met je toekomstige kindje. Ik kom in ieder geval graag met je in contact.
Groetjes Tijo
Vlinder71 21-05 om 12:40
Hallo dames, ook ik heb in zo'n zelfde situatie gezeten op mijn 19e. Mijn ouders stonden gelukkig achter me. Toendertijd kreeg je een urgentie en had binnen een paar maanden een appartement.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik het op die leeftijd erg zwaar vond. Mocht het me nu gebeuren, is het niet leuk natuurlijk, maar weet ik zeker dat ik het vooral op het psychische vlak alleen red.
Heb een huurhuis, heb werk, alles voor elkaar. En dat geef ik never nooit meer op!
Mijn tip: ga eens informeren bij een woningbouw en leg de situatie uit.
Heel veel sterkte!
Anoniempje (Gast) 27-09 om 23:07
Hallo, ik zie gelijkaardige verhalen. Mijn verhaal is dat ik ongepland zwanger ben geworden maar in mijn geval niet ongewenst. Mijn ex-vriend was geschokt maar accepteerde het feit dat er een kleine op komst was na een nachtje slapen. Nu staan zijn ouders er niet achter dat we terug samen zijn, laat staan dat ze hebben gegokt dat ik zwanger ben.... mijn ex is nogal impulsief en wispelturig en heeft me laten stikken na 2wkn. Is na een week teruggekomen en nu is hij weer weg. Hij wilt het niet en krijg langs alle kanten beschuldigingen en verwijten. Er zijn woorden gevallen door ongecontroleerde emoties en hormonen! Ik heb mijn eigen appartement enz, maar mijn angst is: hoe je hier als ex partners aan begint, wat als de kleine geboren wordt en hoe moet het de eerste maanden met de rusteloze nachten als alleenstaande moeder? Hoe kan je dit oplossen naar co-ouderschap toe? Wie zou me hierbij kunnen helpen om me hierin te sturen: kind en gezin? Ik heb geen contact met mijn familie maar krijg massa’s steun van mn vrienden. Thxxxx
Joe and Jess Thwaite (Gast) 31-05 om 05:21
JOE EN JESS THWAITE, UIT GLOUCESTER, KRIJGEN EEN REGISTRATIE VAN £ 184.262.899 MET EEN LUCKY DIP TICKET BIJ DE VERTREKKING OP DINSDAG 10 MEI: Ik ben een communicatie-verkoopingenieur, mijn naam is Joe Thwaite, het werkte niet goed voor ons, dus mijn vrouw Jess Thwaite moest samen met haar zussen een kapsalon runnen zodat we samen de familierekeningen konden betalen. Ik hou van loterij en mijn vrouw heeft me altijd gesteund, maar winnen werd een probleem. Ik was op een avond online aan het onderzoeken toen ik opmerkingen tegenkwam waarin verschillende mensen een spreukgebruiker, Lord Bubuza genaamd, bedanken voor het geven van de juiste winnende lotnummers. Ik liet het aan mijn vrouw zien en zij stelde voor om het eens te proberen. Ik nam contact op met Lord Bubuza voor hulp om ook te winnen en hij reageerde. Hij zei dat lotnummers door zijn goden (Oracle) worden onthuld na het uitspreken van een loterij, dus we hebben zijn vereisten voor het uitspreken van de betovering gegeven en na het uitspreken van de betovering gaf hij ons de nummers. We zijn zo verrast dat onze cijfers naar voren kwamen door de EuroMillions-jackpot van £ 184 miljoen te winnen. Allemaal dank aan de Heer voor zijn betovering. Doe met ons mee en waardeer hem via de website: Lordbubuzamiraclework.com of e-mail: Lordbubuzamiraclework @ hotmail. com