Al die onderzoeken...
Reageren
QuoteDjunake82 07-09 om 10:10
Hoi Sophia, het is normaal dat je emoties de band uitspringen. Ik heb dat na een half jaar nog steeds. Ik hoop dat ze niets vinden in jullie bloed. Heb je na de ingreep al bloed verloren? Het is normaal dat het langer duurt hoor. Je nieuwe cyclus begint eigenlijk pas als alle HCG uit je lichaam is. Ik wens je nog veel sterkte.
Sophia 07-09 om 19:22
Djunake, ik denk dat ik me pas beter ga voelen als ik weer zwanger ben van een gezond kindje. Of zelf pas na de bevalling...Na de ingreep heb ik weinig bloeding gehad, maar de bruinverlies duurde tot 1 week na de operatie. Ik was 12 weken ver. Misschien gaat het inderdaad langer duren totdat hcg weg is.
Hoe gaat het met je? Heb je ooit acupunctuur geprobeerd? Het schijn slagingskans icsi te vergroten. Ik heb er wel positieve ervaring mee. IK wens je veel succes deze ronde!
Lie'ke 07-09 om 19:41
Sophia,
Lieve schat, wat fijn om weer eens iets van je te horen. Je hebt nu nog meer te verwerken dan anders dus het is zoals Djunake al zei zeer normaal dat je z'n uiteen lopende gevoelens hebt.
Dit is heel normaal en pas als je dit alles een plaatsje gegeven hebt zal je, je beter en beter gaan voelen.
Ook dit wordt weer iets waardoor je als koppel sterker wordt.
Hopelijk komen de gen-onderzoeken terug met positief nieuws :-) ik duim mee!
Je cyclus zal ook wel weer opstarten zodra je lichaam de schok te boven is gekomen want het is en blijft een ingrijpende gebeurtenis.
De sessies bij de psycholoog gaan heel goed, ik heb er heel veel aan ook al lijkt het of ik daar vaak een heel uur aan het huilen ben...
Ik kom allesinds elke keer opgelucht buiten :-)
Hopelijk blijft dit zo en kan ik alles beetje bij beetje een plaatsje geven en dan zullen we als koppel weer veel sterker staan :-) alleen gaat dat nog wel een tijdje duren...
Het bloedonderzoek van mijn vriend was al bij al inorde dus we moesten gewoon blijven verder doen met de spuitjes... Binnekort volgt dan het zaadonderzoek en de echo van de teelballen en dan pas moeten we weer naar het ziekenhuis. Het blijft dus afwachten...
Liefs Lie'ke
XXX
Sophia 11-09 om 19:15
Lieke, ik duim dat de medicatie aanslaat. Veel succes met de vervolg onderzoeken! Wat zou het toch fijn zijn als er bewegelijke zwemmertjes gevonden zullen worden! Goed dat veel aan de sessies hebt en dat je daar je emoties kwijt kunt. Ben je van plan om binnenkort weer te gaan werken of ben je er nog niet klaar voor?
Djunake, ik duim voor een plakkertje voor je deze keer!
Mijn ms is vandaag begonnen. 6 weken na de operatie, zoals gynaecoloog had gezegd. Ik ben sinds april niet ongi geweest. Ik vind het een raar gedachte. Maar het voelt goed, dat ik niet meer stil sta en mijn lichaam het weer doet.
Lie'ke 14-09 om 18:03
Hey Sophia,
Fijn om te horen dat alles weer op gang is gekomen ;-) je bent een dag eerder als ik dus onze cyclus zou vanaf nu bijna gelijk moeten lopen :-p
Ik ben ondertussen al een paar weken weer aan de slag en al bij al gaat het goed.
Toch hoop ik dat ik snel ander werk vindt zodat ik weer iets kan doen waarvoor ik geleerd heb :-)
Want dat gaat volgens de psycholoog al heel veel helpen met het verlichten van de last die op men schouders ligt.
Want buiten het probleem van geen kinderen krijgen doe ik deze job niet graag en dat is een probleem te veel op dit moment...
Liefs Lie'ke
XXX
Sophia 22-09 om 19:58
Lieke, ik zit toevallig in hetzelfde schuitje. B ehalve zwanger worden heb ik nog andere problemen - op het werk en met de bouwvergunning van ons huis. Dit zorgt voor het stapelen van de stress. Daardoor zit ik helemaal niet lekker in mijn vel. Ik heb wat tijd voor mezelf nodig om alles op een rijtje te krijgen. Hoe gaat het verder met je? Wanneer krijgt je partner het zaadonderzoek?
Sophia 17-10 om 20:26
Lieke, hoe gaat het nu met jullie?
We hebben gisteren de uitslag van het chromosoom onderzoek gekregen. Er zijn geen afwijkingen in ons bloed gevonden. Het is dus niet erfelijk en er is geen verhoogd risico voor de volgende zwangerschap. We zijn nog niet klaar om weer ervoor te gaan, maar het is goed om te weten.
Bloem1983 18-10 om 16:41
Lieve Sophia,
Wat fijn dat de onderzoeken goede uitslag had...al blijft het gemus en waarom aan je knagen. Ik heb er gee woorden voor en weet ook niet wat ik kan zeggen. Ik probeer me in te peven maar weet uiteraad niet hoe het is omdat ik nog nooit zw be geweest.
meis ik denk aan je en iedere dag brand ik een kaarsje voor je....heel veel sterkte
lieve lieke sorry weinig gereageerd...ik lees wel mee maar heb het zelf even moeilijk...na 8 terugplaatsingen waarvan de laatste 2 cryos terug geplaatst zijn lijkt het wederom weer niet gelukt te zijn. Beging er een hard hoofd in te krijgen....
maar meiden ik denk aan jullie xxxx knuffels
Lie'ke 19-10 om 11:42
Hallo lieve schatten!
Mijn mannetje krijgt de 21ste zijn zaadonderzoek en dan is het wachten op de resultaten.
Eens we die hebben moeten we contact opnemen met de professor en weten hopelijk eindelijk meer...
Het wachten en de onzekerheid maakt me gek en dat is jammer genoeg iets wat jullie maar al te goed begrijpen
Het is allemaal zo oneerlijk...
Waarom is net datgene wat je zo graag wil zo onbereikbaar?!
Maar ondanks alles is er hoop en zolang die er is moeten we de moed blijven zoeken om door te gaan.
Zo hoop ik dat we binnen een paar jaartjes samen kunnen terugblikken op dit alles met ons wondertje op onze arm :-)
Meiden, in gedachten ben ik bij jullie!
Samen komen we er wel doorheen ;-)
Liefs Lie'ke
Xxxx
Sophia 06-02 om 22:08
Lieve Lieke,
Wat ben ik blij om te lezen dat het verbetering van de zaadkwaliteit is! Hopelijk kun je binnenkort hier vertellen dat je zwanger bent.
Ik kan helaas geen positief nieuws vertellen. Zit nog steeds niet lekker in me vel. We zijn ook niet bezig met het zwanger worden.
Bloemetje, hoe gaat het met je?
Sophia 12-04 om 17:45
Lieke, het is alweer een tijd geleden dat we hier hebben geschreven. Ik ben benieuwd hoe het met jullie gaat. Weten jullie al wanneer jullie met icsi kunnen beginnen?
Hier is rustug op het gebied van zwangerworden. Geen behandelingen, geen zwangerschap. Mijn man is met de verbetering van de kwaliteit van zijn zaad bezig dmv vitamines. Ik probeer nog steeds alles op een rijtje te krijgen na het verlies van ons kindje.
Ik weet niet of Bloem hier nog actief is. Ben ook benieuwd hoe het met je gaat.
Liefs,
Sophia
Lie'ke 02-06 om 12:34
Hallo Sophia,
Mijn mannetje heeft ondertss genoeg zaad binnen gebracht om eindelijk met ivf te beginnen...
Maar nu aarzelt mijn mannetje ineens heb ik de indruk... Een afspraak maken bij de prof heeft ineens niet zo veel prioriteit als ik gehoopt haf...
Ik heb mijn job opgezegd en ben nu in mijn opzeg periode, ondertss ben ik ook weer les aan het geven (deeltijds in het 1ste kleuterklasje) Voor september heb ik jammer genoeg nog geen nieuwe job in het onderwijs maar hopelijk komt die snel al zou ik liever zwanger zijn dan les te geven maar natuurlijk komen er zo geen centjes en daar we een huisje gekocht hebben zijn deze wel nodig... Ik denk daarom dat mijn mannetje de afspraak om te beginnen met de verdere behandeling wat uitstelt...
Groetjes Lie'ke
X
Poesh 02-06 om 13:05
Dag Lie'ke
ik wil je even een riemn onder het hart steken.
Ik heb niet alles terug gelezen, maar ik begrijp dat jullie voor ivf staan en je ventje nu terughoudend word?
Ik denk dat de gevoelens van de man soms ook onderschat worden, hier had mijn ventje het ook heel moeilijk en dacht op een gegeven moment aan stoppen, gelukkig hebben we nooit opgegeven, want kijk, morgen ben ik 16 weken zwanger.
Ook al is mijn verhaal heel anders, ik hoop toch dat je er moed uit kan halen om verder te gaan. Ik zet hier even een korte versie neer:
Februari 2013 gestopt met mijn pil. Al snel was ik zwanger, eind juni testte ik positief. Helaas werd dit al even vlug een miskraam. (9weken).
Tozn heeft mijn cyclus 5 maanden stil gelegen, geen eisprong dus geen ms.. Uiteindelijk zat ik mid december bij de gyn en zat er eindelijk een eitje klaar. Door die info testte ik dus ook na 2 weken positief. Je ziet, zwanger worden was geen probleem bij ons. Helaas rond 6 weken terug een miskraam.. Zowel de gyn als ha schuifden het op toeval, pech.. Maar we waren wel al 1 jaar later en ik het gevoel nog nergens te staan. Uit mijn standaard bloedonderzoek kwam dat progesteron stees laag stond, maar dus ondanks die medicatie had ik een 2de miskraam.
Ok, we geven niet op en gaan verder. Eind juni 2014 terug zwanger. Helaas terug een miskraam. Genetische testen laten doen, alles in orde. Een scan met contrastvloeistof, lichte afwijking van de baarmoeder. Een operatie. Ok, 2 maanden nadien mocht ik terug starten en al even vlugvwas ik terug zwanger. Helaas op 31 december 2014 terug een miskraam. Terug bij de gyn. De miskramen zijn onverklaarbaar. Er is geen verklaring waarom het niet lukt bij ons. En dat vond ik het beangstigend van alles. Wat als ze nooit kunnen helpen?
Uiteindelijk bij een hematoloog terecht gekomen die baxtrs toedient. Waarom het werkt, hoe het werkt. Geen idee. Maar hij gaf ons een slaagkans van 80%. Aangezien alles in orde is voor de rest.
Van zodra ik postief testte ben ik gestart met de baxters. En dit is deze zwangerschap, die eindelijk goed blijft gaan. Ondanks de angst door bloedverlies ged het erste trimester. Enja, soms heb ik nog schrik. Maar ik begin er langzaamaan in te geloven dat we mid novemer eindelijk ons erste wondertje mogen verwelkomen.
Ik ben zo blij dat we nooit opgegeven hebben. En ik hoop uit de grond van mijn hart dat jouw verhaal ook zijn positieve afloop kent!
Hele dikke knuffel.
Sophia 03-06 om 19:21
Lieke, fijn om je berichtje te lezen. Dat is toch super positief dat het voorraadje klaar ligt. Hij heeft erg zijn best gedaan. Zoveel spuiten is niet niks. Die van me heeft met moeite een potje vitamines geslikt, laat staan spuiten. Nu is jou beurt om te spuiten... Jammer dat jullie door de financiële omstandigheden jullie droom moeten uitstellen. Je hebt veel tijd voor de behandeling nodig. Het is toch handig om te doen als je vrij hebt. Mannen zijn vaak materialistisch hè. Misschien kun je in de zomervakantie behandeling doen en begin van het schooljaar solliciteren voor aantal uurtjes in de week tot de bevalling. Ik ga ervanuit dat het gelijk de eerste keer raak is 
Houd me op de hoogte.
Liefs,
Sophia