Advies over vruchtbaarheidsbehandeling

Hallo allemaal,
Ik ben Roos, 28 jaar en samen met mijn man zijn we nu 2 jaar bezig om een eerste kindje te krijgen. We roken niet, drinken niet, en leven verder eigenlijk vrij gezond. 
Omdat het na een jaar niet lukte zijn we naar de huisarts gegaan voor de start van enkele onderzoeken. Via de huisarts ben ik bij mijn gynaecoloog terechtgekomen, alle onderzoeken waren prima in orde, geen afwijkingen te vinden, ook niet bij mijn man. In juli 2021 heb ik een kijkoperatie gehad voor mijn eierstokken en eileiders en ook deze zag er keurig uit. Mijn gynaecoloog adviseerde me dan ook om tot het einde van 2021 gewoon te blijven proberen en mocht het in het nieuwe jaar (dus 2022) niet gelukt zijn, mocht ik opnieuw contact opnemen en dan zou er een vervolg procedure gestart worden. Dit is ons letterlijk zo door deze goede meneer verteld.
Nu februari 2022, nog geen succes,  dus vanochtend met goede moed terug naar mijn gynaecoloog. Hij vertelde ons  "jullie enige twee opties voor ons zijn IUI en IVF" maar.....
Op het moment dat we graag eerst IUI wilde aanhoren, omdat dit wat simpeler blijkt te zijn dan IVF, werd deze vruchtbaarheidsbehandeling al meteen in de wind geslagen door de gynaecoloog. Met deze behandeling ging hij niet akkoord, want het zou volgens hem niet helpen. De kans is namelijk even groot als dat we het thuis op de normale manier zouden proberen en werd dus afgestempeld met 'onzin' en om het maar geprobeerd te hebben was geen geldige reden. Blijft er dus als enige optie IVF over.  We werden al meteen gewaarschuwd voor het intense traject, en we zullen waarschijnlijk niet eens worden aangenomen voor deze behandeling omdat je als vrouw drie jaar 'onvruchtbaar' dient te zijn. Nu heb ik ook gehoord dat IVF behoorlijk zwaar kan zijn en lang kan duren, maar is het daarom dan niet ook niet meer dan normaal om eerst IUI te proberen? Én pas als dit niet lukt kan er toch nog altijd gekeken worden naar IVF?
Ik ben hier totaal niet bekend mee, maar ik werd echt enorm overdonderd door het botte gedrag van de gynaecoloog. Onze gevoelens deden er totaal niet toe. Wij willen gewoon alles doen om een kindje te krijgen, maar de meest gebruikte vruchtbaarheidsbehandeling (IUI) die ze zelf in het ziekenhuis bij mij in de buurt uitvoeren, zou voor mij dus volgens hem totaal geen nut hebben en dus ook niet het proberen waard. Waarom dan wel meteen alle hoop op IVF? Ja de kans is misschien wel groter, maar het proces is ook wel even wat gecompliceerder lijkt me.
Mijn vraag is of dit wel normaal is, dat een gynaecoloog zomaar een optie af mag wimpelen zonder daar eigenlijk een logische reden voor te geven?

Nu zitten we weer thuis en zijn we weer terug waar we begonnen zijn. Met niks.. 

Hai Roos,
Wat vervelend dat jullie zo'n nare ervaring hebben gehad bij je gynaecoloog.
Mijn mening? Waar haalt hij het lef vandaan om iui af te wimpelen als onzin. Waarom zou het er anders zijn?
Wij kregen ook eerst iui en zijn daarna overgestapt op ivf. Bij ons heeft het helaas niet mogen helpen, maar daar moet je je niet door laten tegenhouden.
Ivf is zwaar, dat is 1 ding wat zeker is. Maar er zijn heel veel mensen die zwanger zijn geworden met iui. 
Als ik jullie was, zou ik een second opinion vragen bij een andere arts. 
Hopelijk vinden jullie iemand die goed naar jullie wil luisteren en jullie wil helpen. 

Heel veel sterkte en succes. Ik hoop met heel mijn hart, dat jullie snel zwanger mogen raken en jullie je zo gewenste kindje in jullie armen mogen sluiten.

Mocht je nog iets willen weten, mag je het altijd vragen 

Liefs 

Zo iemand zo geen gynaecoloog mogen zijn wat een onbegrip bij iui worden de beste zaadjes er uit gehaald toch dus kan wel degelijk helpen. ook al is het zaad van je man in orde je hebt toch altijd goede en minder goede zaadcellen?…