Je kunt reageren op dit onderwerp 'Even mijn hart luchten' in het Zwangerschapsforum

Je reageert direct op de reactie van Anoniem

• Reageren !
• Naam
• [quote=]Hoi allemaal, Twee maanden geleden ben ik bevallen van een prachtige dochter. Ons tweede kindje. Ik heb er ook nog een van 2,5 rondlopen. Nou zit ik er momenteel even goed doorheen. Mijn oudste is veel ziek geweest afgelopen maanden en vraagt veel aandacht. Daarnaast geef ik borstvoeding en ben ik zeker een a twee keer per nacht eruit voor de baby. Ik doe het allemaal met liefde en klaag er nooit over.. maar ik zit erg met mezelf op moment.. ik heb ontzettend last van mijn rug, het is waarschijnlijk een hernia. Ik krijg volgende week een MRI om te kijken waar het zit. Een hernia en twee kinderen en een lijf vol hormonen is echt heel erg zwaar.. ik durf dit bijna tegen niemand uit te spreken, loop maar door met de pijn, maar ik huil elke avond stilletjes. Ik trek het gewoon echt even niet meer! Mijn man doet alsof het niets is en ik me aanstel en wil bijvoorbeeld niet eens mee naar de MRI volgende week. Terwijl ik het eigenlijk ontzettend eng vind en ik het liefste wil dat hij met mij mee gaat. Hij helpt wel wat in het huishouden en met de kinderen. Maar even een arm om me heen en überhaupt vragen hoe het gaat zit er niet in. Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik hem tot last ben met mijn “kwalen” en merk dat ik steeds meer dicht klap. Ik voel me echt veel somber en kom er ook moeilijk uit op moment omdat ik weinig leuks kan doen ivm de rugpijn. Ik geniet echt wel van mijn kinderen maar het zou veel meer moeten. Heb gewoon het gevoel dat ik geen stap vooruit kom en alleen maar stil blijf staan... Ik wilde heel graag even mijn gevoel anoniem delen. Het lucht al op merk ik zodra ik er over schrijf.. [/quote]